2012 ကို တည္ျငိမ္စြာ ႏွစ္သစ္ကူးျပီ။
၂၀၁၂ ႏွစ္သစ္ကူးကို ဘာ့ေၾကာင့္ တည္ျငိမ္စြာ ျဖတ္သန္းရသလဲ။ကိုယ့္ေမးခြန္း ကိုယ္ျပန္ေျဖမယ္။
(၁)ဒီႏွစ္သစ္ကူးက အရင္ႏွစ္သစ္ကူးနဲ႕မတူဘဲ အလုပ္နားရတယ္။(ဆိုလိုတာက အလုပ္နားရက္ xႏွစ္သစ္ကူးရက္ အိမ္မွာနားခ်ိန္ သူမ်ားေတြလို ႏွစ္သစ္ကူးကို အေဖ်ာ္ယမကာေတြမွီ၀ဲျပီး ကူးလို႕ရတယ္။) သို႕ေသာ္ က်ေနာ့္သားေလးတသက္ အရက္ေသစာ မမွီ၀ဲခဲ့တာ ဒီေန႕ထိ အဓိဌာန္ မပ်က္ေသးဘူး။ဒါ့ေၾကာင့္ သူမ်ားေတြ ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးျပီး ႏွစ္သစ္မကူးခဲ့ဘူး။ တည္ျငိမ္စြာနဲ႕ခရစ္ႏွစ္သစ္ကို ကူးခဲ့တယ္။က်ေနာ့သားေလးနဲ႕၀က္နံရိုးေတြေၾကာ္စားရင္း ည ၁၂နာရီေက်ာ္အထိ ေနခဲ့တယ္။
(၂) သူမ်ားေတြလို ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးျပီး ႏွစ္သစ္မကူးခဲ့ဘူး။ တည္ျငိမ္စြာနဲ႕ခရစ္ႏွစ္သစ္ကို ကူးခဲ့တယ္။(အိမ္နားက ခရစ္ယာန္ေတြက ေသာက္စားေပ်ာ္ပါး ကာ သူတို႕ခရစ္ႏွစ္ကို ကူးၾကတာ ၾကည့္လို႕ေကာင္းတယ္။သဘာ၀က်တယ္။သူတို႕က သူတို႕ဘာသာကိုး။) အိမ္အေ၀းက ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြ(အမ်ားစုက ဗုဒၶဘာသာေတြ)လည္း
ေသာက္စားမူးယစ္ကာ ခရစ္ ႏွစ္သစ္ကို ကူးၾကျပန္တယ္။ၾကည့္လို႕ မေကာင္းဘူး။သဘာ၀ မက်ဘူး။ေဘာင္းဘီ၀တ္ မိုးတိမ္ေတြ။သူမ်ားေျမမွာေန သူမ်ားေရကိုေသာက္။ကိုယ့္ဘာသာကို ေမ့ေပ်ာက္။သူမ်ား ခရစ္ႏွစ္ကူးဆို လိုက္ကူးၾက။(တကယ္ေတြးၾကည့္ေနာ္။သဘာ၀ က်က်ေတြးၾကည့္။)ျမန္မာသကၠရာဇ္ကို ေမ့ေနၾကတယ္။ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကို ေမ့ေနၾကတယ္။
(က်ေနာ္အပါအ၀င္ ကမၻာ့လူသားေတြအမ်ားစုက အမ်ားသံုး ခရစ္သကၠရာဇ္ ခရစ္ႏွစ္ကိုပဲ လြယ္လြယ္သံုးလာၾကေတာ့တယ္။)
(၃)ခရစ္ႏွစ္သစ္ကူးတာကို က်ေနာ့္သားေလး ပထမဆံုး ျမင္ဖူးေအာင္လို႕ ည၁၂နာရီထိုးတာနဲ႕ ခ်မ္းေအးတဲ့ေဆာင္းဥတုကို အံတုရင္း သားေလးကို ခ်ီျပီး အိမ္အျပင္ဘက္ ထြက္ကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေဗ်ာက္အိုး ေဖါက္ေနတာေတြ။ေရာင္စံု မီးက်ည္ မီးပန္းေတြ လႊတ္ေနၾကတာေတြကို ဗဟုသုတအျဖစ္ ခ်ီျပမိတယ္။ပထမေတာ့ ေရာင္စံုမီးပန္းေတြကိုၾကည့္ရင္း အံ့ၾသၾကည္နူးေနသလိုျဖစ္ရင္း..ခပ္လွမ္းလွမ္းက ဗုန္းေပါက္သလို က်ယ္ေလာင္တဲ့ ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္သံၾကီးေတြ သားေလးၾကားလာရလို႕လားမသိဘူး။ တခါမွ မၾကားဖူးေတာ့”သား ေၾကာက္တယ္ အိမ္ထဲ၀င္မယ္”ထပ္ခါေျပာေနလို႕ အိ္မ္ထဲျပန္၀င္လိုက္ရတယ္။တခါတည္း အင္တာနက္ေရွ႕ထိုင္လိုက္ရင္း အေတြးတခု ၀င္လာမိတယ္။”ငါ့သားေလးသာ ရန္ကုန္မွာ ရွိရင္ ခဏခဏ ဗုန္းေပါက္သံၾကားေနရတဲ့ ရန္ကုန္အထာေၾကာင့္ ငါ့သား ေၾကာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ရိုးသြားမွာ”လို႕..ၾကံၾကံဖန္ဖန္ေတြးမိတယ္။အခု သားက အေမရိကမွာကိုး။ဗုံုးေပါက္တာေတြ မၾကားဖူးေတာ့ ေဗ်ာက္အိုးအသံက်ယ္တာေလးကို ေၾကာက္ေနမိတဲ့ အျဖစ္လို႕။
(၄) ၂၀၁၂ ႏွစ္သစ္ကူး တရက္ေန႕အစ ၁၂နာရီ ၅မိနစ္မွာ အင္တာနက္ဖြင့္ရင္း စက္ေရွ႕ထိုင္လိုက္ေတာ့ ပထမဆံုး တက္လာႏွုတ္ဆက္တဲ့ အစိမ္း(သူရဲ)မိတ္ေဆြက သက္ထားျမင့္တဲ့။(က်ေနာ့္ ၂၀၁၂ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာမ်က္ႏွာ ၁မွာ မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။)ဒုတိယမွတ္တမ္းတင္ရမယ့္သူက ခ်က္တင္းတက္လာတဲ့ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား ကိုႏိုင္ကိုကို။သူ ေျပာျပလို႕ ေဒါက္တာေန၀င္းေမာင္ဆံုးတာ သိလိုက္ရတယ္။သူက ေၾကာ္ျငာ၀င္တယ္။သူ႕ေ၀ါလ္မွာ သြားၾကည့္တဲ့။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း သြားၾကည့္တယ္။အံမယ္..သူ႕ေ၀ါလ္က အရင္နဲ႕မတူဘဲ ကိုသူရ(ဇာဂနာ့ေ၀ါလ္)လို စာမ်က္ႏွာျပည့္ၾကီး။ခန္႕ခန္႕ထည္ထည္ၾကီး။ဒါနဲ႕က်ေနာ္ျပန္လွည့္လာျပီး ထံုးစံအတိုင္း စပ္စုေတာ့တယ္။အဲဒါ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ time line လို႕ ေခၚတယ္..တဲ့။ေျပာင္းခ်င္ရင္ ဘယ္လို လုပ္ရသလဲဆိုေတာ့..ဂူဂယ္ search မွာ fb time line လို႕ ရိုက္ထည့္လိုက္။တိုင္းမ္လိုင္း စာမ်က္ႏွာေပၚလာရင္ stories ကို ေရြး။ျပီးတာနဲ႕ get time line now ေရြး။ျပီးတာနဲ႕ publish ကို ႏွိပ္။ျပီးတာနဲ႕ ကိုယ္ထည့္ခ်င္တဲ့ cover picture ကို ျပန္ထည့္လိုက္တယ္။ပထမ ကာဗာပံုက က်ေနာ့ဘေလာ့က ဘန္နာပံု ေကာ္ပီယူျပီးထည့္ၾကည့္တယ္။ပံုကၾကီးေနေတာ့ မဆန္႕ဘူး။ဒါနဲ႕ ၾကံရာမရတာနဲ႕ ေထာင္ထြက္လက္မွတ္ (လႊတ္၀ရမ္း)ပံု ထည့္လိုက္တာ အေတာ္ပဲ။အခုျမင္ေနရတဲ့ ကာဗာပံုပဲ။ဒါ့ေၾကာင့္ ၂၀၁၂ အစမွာ ထူးထူးျခားျခား တခု စလိုက္တယ္။ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္မွာ time line ဆိုတာၾကီးကို ေျပာင္းလဲေအာင္ျမင္သြားတယ္။(အ၇မ္းၾကီးမားတာကိုး)။ဒါ့ေၾကာင့္ ၂၀၁၂ ဒ ိုင္ယာရီရဲ႕ ဒုတိယစာမ်က္နွာမွာ ကိုႏိုင္ကိုကို႕ေကာင္းမွဴေၾကာင့္ ဖဘ တိုင္းမ္လိုင္း ဆိုတာသို႕ ေျပာင္းခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္။
